Türkistan’da Anlatılan Kemine Fıkraları.
İsmail GÖRKEM
Özet
Türkistan sahasında özellikle Türkmen, daha az bir oranda da Kırgız, Kazak ve Özbek sözlü edebiyatlarında bilinen Kemine'nin asıl adı Memmetveli[Mehmet Veli]'dir. Kemine hakkındaki bilgiler, tarihsel bakımdan gerçek olmaktan çok, sözlü rivayetler şeklindedir. Tahminen 1770'li yıllarda doğan Kemine, 1840'lı yıllarda 70 yaşlarındayken ölmüştür. İlk tahsili sonrasında, bir molladan 6-7 sene kadar dinî ilimler tahsil ettiği söylenmektedir, şair olarak "Molla Veli" ve "Kemine" mahlaslarını kullanmıştır. Kemine mahlasını onun "kemlik, aşağılık" ve "aşın tevazu" sebebiyle tercih ettiği rivayet edilmektedir. Fakirliği, nüktedanlığı ve sanatkârlığı sebebiyle Türkistan sahasında yaşayan Türkler tarafından benimsenip sevilmiştir. Şair ve özellikle "ortak fıkra-tipi" olarak Türkistan sözlü kültür ortamında, daha sağlığından başlayarak bu güne kadar yaşatılmıştır. Makalede, önce Kemine'nin sözlü gelenekten derlenmiş olan şiirleri genel olarak kısaca değerlendirilmiş, daha sonra da onun özellikle halk nezdinde bir "ortak fıkratipi" mertebesine nasıl yükseldiği/yükseltildiği hususu tartışılmıştır. Fıkra-tipi Kemine hakkında Türk ilim adamlarının kanaatleri, ona atfedilen fıkraların belli başlı özellikleri, makale ekindeki fıkra metinlerinden hareketle değerlendirilmiştir. Makalenin sonuna ise Türkmenistan'a ait Kemineyle ilgili literatürde pek kullanılmayan bir çalışmadan (Ahundov 1940) seçilen 62 fıkra Türkmen Türkçesi'nden Türkiye Türkçesi'ne aktarılıp ilâve edilmiştir.